BARIŞ VE UMUT...
3/15/2016 
A! O da ne? Bembeyaz bir güvercin balkonda... Nereden gelmiş buraya? Ayaklarına baktım mesaj filan yok. Dedim bu bir işaret, hayra yordum. Sessizce izledim, mutlu oldum, umut doldum. Allah'ım ne güzel yaratmışsın. Ürkütmemek için hareket etmeden durdum, biraz daha sokulmaya çalıştım. Uçtu gitti, biraz sonra tekrar geldi. Hep geliyormuş gibi rahat, her yeri dolaştı, ara sıra da kocaman bakışlar fırlattı. Uçtu gitti yeniden...
Millet olmak, tek vücut olmak demekse içimizdeki ötekileştirmeler, ayrıştırmalar bizi güçsüz kılıyor ve zalimin, düşmanın eline fırsat çıkıyor.
Koca kainatta herkes ayrı bir kainat, o kadar değerli. Ne var sanki sağcı-solcu, doğulu-batılı, örtülü-açık, ocu-bucu ayrıştırmalarını bıraksak. Aynı vücudun içinde yabancılaşan uzuvlar gibi kendi canımıza kast etmesek... Hep barış, barış diyoruz. Önce biz kendimizle barışmalıyız. Tahammüllü, katılımcı, kuşatıcı. Sen, benden bize çevirsek söylemlerimizi. Belli ki düşman fırsat kolluyor. Giden can bizim. Ya parmağımız ya gözümüz.
İçimiz sağlam olursa, yıkılmayız evvelAllah. Dirençle, inatla, beraberce kendi içimizdeki barışla dik dururuz. Dışarıdan esen rüzgara, fırtınaya da eğilmeyiz.
Fitne ve ayrılık ekmeye çalışanlara cevap, barış ve umut...
2 yorum
Ne güzel dilekler. Ancak düşman hayın ve alçak. Yine de haklısınız. Kara gün kararıp kalmayacak Allah'ın izniyle.
YanıtlaSilHiç şüphe sokmayalım aklımıza da yüreğimize de.İnanmak en zor kısmı, düşmanı da en çok korkutan.
YanıtlaSil