deneme 2 blog

Hayat cbdcbvdfsbvcvdsfbgebffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff

fddddddddddddddddddddddddb
fbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbbb
dffffffffffffffffffffffffffffffb

                

Yeşilin her tonu içinde yol almak, ciğerlerinize full oksijen depolamak, denizden esen rüzgarla dere kenarında ferahlamak istiyorsanız, Ağva'nın tam zamanı... Kesinlikle, iyi ki gelmişiz diyeceksiniz. Hatta yolda giderken, "Ya buralar da çok güzel, oraya da başka sefer.." diyeceğiniz bir sürü durağınız olacak. Sıcaklar başlayınca nem burada daha çok hissedilir, kalabalık da sevmiyorsanız, şimdi Ağva'nın tam zamanı. Bugün olmazsa da, yakın bir zamanda gidin, dinlenin, kulağımı çınlatın...




Şile yolundan giderken ağaç ve yeşilden oluşan bir deniz üzerinden gidiyormuş gibi hissediyorsunuz, sonra yine ağaçların tünel yaptığı başka bir yol güzelliği. Ben yolculuk diye buna derim. İstanbul'dan Karadeniz kıyısına doğru gidilen bu yol, bitki örtüsü, iklimi ile farklı bir yere gittiğinizi hissettiriyor.



Yol üzerindeki köyler, mutlaka uğramanız gereken güzellikler. Evleri, sokakları, çiçeği, yeşili nasiplenmek ister. Pembe güllerin selamladığı Kabakoz Köyüne uğrarsanız fırından simit alabilirsiniz, acıkınca lezzetli bir yolluk olur.



Yolda sık sık duracaksınız, mecbur. Çünkü, bakmak öyle bir dinlendiriyor ki insanı.



Arkası alabildiğine yeşil küçük bir havzada durunca, dalındaki kirazlarla karşılaşmak çok güzel sürpriz oldu. Yola sarkan bir dalı olsa, yolcunun göz hakkıdır, helal deyip koparacaktım bir tane. Ama dalları doldurmuş, bahçenin içinden göz kırpıyorlar. Seyretmek yetti.




Ağva'ya varınca esas masal başlıyor. Deniz bile bu kadar yeşil arasında maviden yeşile dönüp duruyor. Gelsin, denizde başlayan derede süren tekne turları...



Sezonu açanlar olmuş, hazırlıklı geldiyseniz durulacak gibi değil. Hem çok kalabalık değil hem turkuaz sular özlendiğini biliyor, davetkar...



Sazlıkların arasından akıp, denizle buluşan iki dere Göksu ve Yeşilçay, burası Ağva. Hem deniz hem dere keyfi, yeşilliklerin içinde hem de...



Deniz bisikletinde pedal çevirip, bir uçtan diğer uca Ağva turu. Nehir gezintisi, deniz kokusu, fazla miktarda oksijen. Dikkat diğer bisikletlere, teknelere çarpmayın. Bir tuhaf olduk. Neden acaba?



Sohbete dalmış üç ördek, başını çıkartarak yüzen küçük bir su yılanı, telaşlı (evet telaşlı) küçük bir kamlumbağa, seslerini duyup kendilerini görmediğimiz kurbağalar ve kuş sesleri eşliğinde dere boyu yol almak...



Kano da iyi fikir, daha hızlı daha suya yakın. Bir daha ki sefere...



Suyun gölge tarafından, ağaçların dibinden hatta suyun içinden yükselen ağaçlara takılmadan. Kıyıdan kıyıdan...



Bu küçük şirin evi, alıp çantana kaçırasın geliyor. Yok olmadı, sadece evle olmaz etrafıyla da benim çantama sığmaz. Yazdım aklıma...



Buraları çok güzel, öyle dinlenmelik öyle içine çekmelik... Karşılıklı iki kıyı arası ulaşımı sağlayan teleferik sistemi ve yüzen dubalar üzerinde kamelyalar var. Her şeyi keyfe dönüştürelim diye düşünmüşler.



Gün sona ererken, öbür gelişinizin planlarını da yaparsınız...



Dönüş yolunda İmrenli mevkiinde bu güzel, küçük koyda mola verip zaman varsa güneş batana kadar oturmalı. Düşünmek, hayal etmek, şarkı mırıldanmak, serbest. Ağva yollarına düşmenin tam zamanı... 

Küçük sandığımız şeyler çok büyük sonuçlar doğurabiliyor. Artık yapmaktan vazgeçtiğimiz, "aman canım ne var" dediğimiz bir sürü davranış/söz/mimik başkalarının nefesi, molası, enerjisi olabilir. O başkası her an biz de olabiliriz. Kelebek etkisi yapmaya ne dersiniz? Çünkü, kelebeğin kanat çırpmasındaki esinti miktarınca bile etki siyahımızı beyaza, içimizi aydınlık yapmaya yetebilir. İhtiyacımız yok mu?

Kelebek etkisi (Butterfly Effect) denen teori, dünyanın bir tarafında kanatlarını çırpan bir kelebeğin, dünyanın başka bir yerinde bir kasırgaya yol açabilmesi fantezisi üzerinden açıklanmaya çalışılıyor. Kafalarımız dolu, fırtınaysa zaten bir kaşık suda çıkarmaya namzet oluyoruz çoğu zaman. Herkes stres yüklü, hoşgörümüz azaldı, alınganlığımız çoğaldı. Bize anlaşılması ve uygulaması kolay formüller lazım. Ama bu kelebek etkisi teorisi de aslında yapılan her hareketin değerli, küçük gibi görünen durumların da büyük etkiler başarabileceğini söylüyor. Kendimiz için, başkaları için küçük ama bilinçli hareketler yapmak. Eksikleri tamamlamak, yanlışları düzeltmek, biraz emek ve empati. Kelebek etkisi başlasın!

Gün başladı. Evden çıktık, asansöre bindik. Ben veya karşımdaki, lütfen kafamızı telefona gömüp sabahın köründe çok da önemli olmayan bir şeyler okumak yerine "günaydın" deyip gülümseyelim birbirimize. Aynı çatı altında yaşıyoruz, sık sık şu daracık yerde karşılaşıyoruz. Gülümsemek ve günaydın demek öyle bir kelebek etkisi yapar ki. (Çünkü böyle olmadığı zaman tam tersi bir etki yapmıyor mu hepimizde?)

Arabaya bindik gidiyoruz. Ne olur sanki, yol vermeme yarışı yaparak birbirimize bed dualar göndermek yerine yol versek. Bir selam ya da kornaya hafif bir dokunuşla kelebek etkisi yapsak. Pasif sürücü muamelesi görmek istemiyorum diyorsunuz. Bir süre emek verip, deneyeceğiz. Belki haklı sandığımız algıların da yersiz olduğunu anlarız.

Ya da otobüste, metroda... Günde sadece bir sefer yapılıyormuş gibi değil de, sakin olalım. Hanımdır, yaşlıdır, çocuktur bir öncelik verelim. Hani empati yapacaktık? Daha devam edeyim mi? Bunun iş yeri var, sosyal ilişkiler var, okul, ev. Var da var... Kelebek etkisinin yani küçük şeylerin özellikle ruhumuzda büyük etkiler oluşturma gücünü kimse inkar etmez herhalde. Gülümsemekten, bazen hakkımızı ikram etmekten, yardım etmekten/istemekten korkmamak gerekiyor. Bunlardan neredeyse korkar olduk. En doğal, olumlu reflesklerimizi esirgemeyelim birbirimizden. 

Bir de içimizdeki kelebek var. Kanat çırpan, rüzgarıyla dünyamızı değiştirecek olan. Beklettiğimiz, cesaret edemediğimiz, bir türlü veremediğimiz kararlarımız var. Zamanı geriye sarmak mümkün değil ama yeniden başlayıp başarmak mümkün. Hiç bir şeyi ertelemeyelim. Bir günlük ömrü olan kelebeğe yüklenen anlama bakın hele, biz neler başarırız evvelAllah...


Not: Bugünlerde arıdır, kelebektir biraz hayvanlar alemi gibi oldu yazılar ama kötü mü oldu?

*Nahl suresi 68/69